6 yaşında ‘evlendirilen’ H.K.G.’nin sözleri ve kardeşlerinin açıklamaları basında yer alırken baba Yusuf Ziya Gümüşel, H.K.G.’nin annesi ve istismarla suçlanan Kadir İstekli’nin mevzuyla ilgili sessiz kalmaları ve duruşmanın da 6 ay sonraya ertelenmesi tenkit konusu oldu.
Karar gazetesi muharriri Ahmet Taşgetiren, hususun kamuoyu vicdanını sarstığını belirtti ve “‘6 yaşından beri babamın annemin isteğiyle tecavüze uğradım’ diye feryat eden birisinin sesini, 5 ay sonraki mahkemede dinlenmek üzere sessizliğe mahkûm edemezsiniz” dedi.
Tarafları açıklama yapmaya çağıran Taşgetiren, mevzuyla ilgili şunları yazdı:
“Baba suçlanıyor, anne suçlanıyor ve evlendirilen Abdülkadir İstekli suçlanıyor.
Baba, Hiranur Vakfı’nın onursal lideri. Asıl karar verici pozisyonunda. Anne, itiraz etse, razı olmasa bile tıpkı vakitte ‘Hocaefendi’ diye bilinen kocası tarafından verilen karara boyun eğmiş üzere görünüyor.
Ve Abdülkadir İstekli. Kızların hafızlık hocası, Vakfın fiili yöneticisi… Damat. ‘6 yaş faciası’nın merkezindeki şahıs.
Neredeler?
Mağdurenin iki kız kardeşi ve ağabeyi konuştular. Tamam, onların şahitlikleri de anlamsız değil ancak, asıl suçlananlar onlar değil ki?
Mağdure, babayı, anneyi ve damadı suçluyor.
Zaten dava da asıl olarak bu üç bireye yönelik olarak açılmış durumda.
‘Dava vakti gelir, bunlar da çıkar söz verirler’ diye düşünülebilir.
Olay kamuoyunda konuşulmayan rastgele bir dava olsa, bunun bu türlü olması da olağan. Davaların kamuoyu mahkemesinde görülmesi, Türkiye’ye has bir garabet.
Ama olay o denli bir olay değil ki. Birtakım olayların ‘millet vicdanı’ denen şeyi, yani kamuoyunu sarsması da natürel. ‘6 yaşından beri babamın annemin isteğiyle tecavüze uğradım’ diye feryat eden birisinin sesini, 5 ay sonraki mahkemede dinlenmek üzere sessizliğe mahkûm edemezsiniz. Ne kadar çabalasanız da olmaz bu.
Kaldı ki ortada kisveleri, aidiyetleri ile apaçık ‘dini hüviyeti’ olan bireyler var ve husus ‘din ekseni’nde tartışılıyor. Onların şahsında din tartışılıyor.
Diyorum ki, çıksınlar savunabilecekleri bir şey varsa kendilerini savunsunlar.
‘Susarız, susarız ve bir mühlet sonra her şey sakinleşir, durulur. Biz de karşılık vermekten kurtuluruz.’
Birileri o denli akıl vermiş de olabilir.
‘Konuşmayın, kamuoyu önüne çıkmayın. Medya sizi kesimler.’
Bu işin savunmasının güç olduğu açık. Gerçek, medya önüne çıktığınızda işiniz kolay olmaz.
(…)
Aslında her insan, bir gün yaptıkları yüzünden kamuoyu önünde savunulamaz hale gelmemeli.
Ak Partiyi kuranlar yola çıkarken, ‘Kamuoyu önünde savunamayacağımız hiçbir şeyi özel ortamlarda da konuşmayalım’ üzere bir prensip benimsemişlerdi.
Türkiye’nin yasaklı ortamı, dini çalışmalar konusunda da bir “özel ortam” disiplini geliştirmişlerdir.
Şu yaşanan vahim hadise, o özel ortam disiplininin nasıl çamura bulanabileceğinin tipik göstergesidir.
Şahsınızda din hırpalanıyor beyefendiler. Çıkın ve hatanızı üzerinize alın ya da aklanın, aklanabilecek bir şey varsa. Dine hizmet mi? Gölge etmeyin diğer ihsan istemez.”