Ekrem İmamoğlu’na verilen mahpus cezası ve siyaset yasağı tartışmaları, adeta bir gündem rodeosunda olan Türkiye için bile oldukça sırtta kalacak üzere görünüyor. Anket firmaları ve ekseriyetle kaynağı bu firmaların anketleri olan birtakım muharrirler; eğilimin yazın muhalefet, sonbaharda iktidarın lehine geliştiğini söylüyordu epeydir. Ancak bir morfinman açlığına sahip Türkiye gündeminin çelik midesini doyurmak için kaldıraçlı kıssalara gereksinim da artıyordu giderek. Birebir analizi değil üç ay, üç hafta bile dinleyesi değil o çelik mide…
İmamoğlu cezası bu türlü bir anda geldi. Hani hınzırca söylense denebilir ki “ortalık şenlendi”! Birinci günün sisi içinde ortaya çıkan birinci yansılar; o ürkek, önlemli, heyecanlı, şaşkın, bilgiç yorumlar, yumurtadan çıkmış caretta yavruları üzere hakikatin suyuna erişmeye çalışadursun; kumda ilerlemeye çalışırken de bir performans yaratıyor. Belirli bilinmeyen de olsa bir mana üretiyor. Medyaların tavrı da o denli tabi.
Muhalefet tek ses. Erdoğan’ın etiket kavramlarından ikisine göndermeyle “milli iradeye darbe” argümanı öne çıkıyor. Gazetelerin çabucak tümünde direkt bu tabir ya da bunun türevleri başlık olmuş.
Ama galiba asıl merak edilen iktidar destekçisi medyanın tavrı. Hatta dün geceden miras kimi işaretler de düşünülürse bir tavır alıp alamadığı… Gelin birlikte bakalım birinci işaretlere…
İki farklı, hatta farklı dememeli, iki ‘ayrı’ imaj var iktidar yanlısı gazetelerde. Biri ve daha yaygın olanı, haberi olabildiğince ‘düz’, yorum yapmadan, tavır belirtmeden vermek. Orada da bir kalıp var: “İmamoğlu’na 2 yıl 7 ay ceza”… Bu mekanik başlık ya da türevleri çok yaygın.
Yeni Şafak: İmamoğlu’na 2 yıl 7 ay ceza
Hürriyet: İmamoğlu’na mahpus cezası
Milliyet: İmamoğlu’na 2 yıl 7 ay hapis
Türkiye: İmamoğlu’na 2 yıl 7 ay hapis
Posta: Ekrem İmamoğlu’na 2 yıl 7 ay hapis
Türkgün: İmamoğlu’na mahpus cezası
Bu başlığa küçük bir kulp takmaya cüret eden ise Sabah gazetesi olmuş: “YSK üyelerine hakarete 2 yıl 7 ay ceza” başlığını atmışlar. Lakin o da YSK üyelerine hakaret etmişti, diye bir küçük dokunuş.
Bunların oldukça bir kısmında, İmamoğlu haberi ile Beşiktaş’ın eski belediye liderinin gözaltına alınması haberi coğrafik komşu yapılmış. Bir yandan “CHP işte, daima karakolluk oluyorlar” algısı veriyor; fakat bir yandan da “ikisi de operasyon haberi” istikametinde bir algılama riski taşıyordur tahminen, kim bilir?
* * *
İkinci imaj, daha bulvar gazetesi formunda olan, çoklukla İslamcılık dozu yüksek mecralarda ortaya çıkıyor. Bunlar direkt tavır alıyorlar, Ekrem İmamoğlu’nun bu kararı fırsata çevirdiğini söylüyorlar açıkça.
Akit: ‘Ahmak’tan siyasi gösteri devşirdiler
Takvim: Kent tiyatrosu
Milat: Ekrem’e gösteri fırsatı çıktı
Diriliş Postası: ‘Mağdurum da mağdurum’
* * *
Bu iki küme gazetenin neredeyse tümünde ortak olan ise, yargı mühletinin 1 ilâ 4 yıl süreceği belirtilerek, kararın hâlihazırda İmamoğlu’nun adaylığına mahzur olmadığının vurgulanması.
* * *
Sabah gazetesinde Okan Müderrisoğlu ve Mehmet Barlas, Hürriyet’te Abdülkadir Selvi mevzuya ait yazmış ya da yazılarında değinmişler.
Okan Müderrisoğlu, “Masa’dan çıkmayan aday profilinin, adliye koridorlarından çıkarılması oyunu sahnelenecek” diye yazmış. Birebir gazeteden Hilal Kaplan da dün Twitter’da şöyle yazmıştı:
“Bu kararı isteyenler yahut verenler, halihazırda İmamoğlu destekçisi olan şahıslar mi diye de düşünüyor insan. İstinaftan dönmesi beklenen kararla sandık mühendisliği yapılıyor.”
Belli belgisiz ve ürkekçe de olsa, topu kararı veren mahkeme üyelerine atma eğilimi yüzünü gösteriyor buradan.
Mehmet Barlas bir adım daha ileri gidiyor ve “İmamoğlu istediğin aldı” tezinde bulunuyor ve devam ediyor:
“… nereden bakarsanız bakın İmamoğlu açısından hiçbir yaptırımı olmayan tuhaf bir karar. Ancak halkın gözünde prestijini yitirmiş başarısız bir belediye lideri imajına sahip olan İmamoğlu’na bu karar can suyu oldu.”
Abdülkadir Selvi ise daha ‘akil’ bir konum tutmaya çabalıyor. “Siyasetin mahkemeler tarafından dizayn edilmesinden ötürü rahatsızım” diyor, “Erdoğan’a yasak getirildiğinde de rahatsızdım, Ekrem İmamoğlu’na yasak getirildiğinde de rahatsızım.”
Selvi, Erdoğan’ın da bu karardan rahatsız olduğu varsayımını de yazmış. Bir de Sabah yazarlarıyla ortaklaşır üzere olduğu şu yorumu var: “Ne oluyor? Birileri yargı üzerinden neyi tanzim ediyor?”
Genel görünüm için denebilir ki (siyaseten daha az ‘sorumluluk’ hisseden magazinci ve İslamcı bulvar gazeteleri dışında) bir tedbirlilik, kelamını olabildiğince sakınma, risk almama, bekleme, bekleyip görme eğilimi var. Belirli ki herkes Erdoğan’ın istikameti göstermesini bekliyor. Aslında son vakitlerde giderek daha sık ortaya çıkıyor bu ‘istikamet bekleme’ hali…